Namaszczenie Chorych

1. Sakrament Namaszczenia Chorych udzielany jest najczęściej przy okazji I piątku miesiąca, gdy kapłani odwiedzają chorych wcześniej zgłoszonych.
2. Raz w roku udzielany jest w czasie Mszy św. specjalnej w dniu Matki Bożej z Lourdes – 11 lutego.
3. W sytuacji nagłej choroby czy zbliżającej się operacji, można zawsze przyjść do Kościoła i w zakrystii poprosić księdza o udzielenie tego sakramentu lub do osoby, która nie może dotrzeć do Kościoła zaprosić kapłana do domu.
4. Przygotowanie chorego i jego pokoju:
   * chorego należy ubrać czysto (z wyjątkiem nagłych wypadków);
   * pokój powinien być wysprzątany;
   * stół nakryty białym obrusem;
   * na stole powinien być: krzyż, świece (przynajmniej jedna), woda święcona i kropidło.
5. Zasady zachowania się rodziny w czasie odwiedzin chorego:
   * ktoś powinien czuwać przy drzwiach wejściowych;
   * gdy kapłan wchodzi z Panem Jezusem, rodzina powinna klęczeć w milczeniu (nie przed kapłanem, ale przed Panem Jezusem);
   * w momencie wejścia kapłana powinno się poinformować, które sakramenty życzy sobie chory i jaka jest jego świadomość;
   * w czasie Spowiedzi św. rodzina czeka na zewnątrz pokoju chorego;
   * po Spowiedzi rodzina wchodzi do pokoju i modli się na klęcząco wraz z chorym;
   * rodzina wstaje dopiero po wyjściu kapłana z Panem Jezusem ( chyba że kapłan zakończył udzielanie Komunii św. i już nie ma Eucharystii, wówczas wszyscy wstają).

Uwaga!

Absolutnie nie można tego sakramentu łączyć i kojarzyć ze śmiercią! Sakrament Namaszczenia Chorych, jak sama nazwa wskazuje, chrześcijanin przyjmuje w chorobie. Jest to sakrament, który daje nam specjalną łaskę łączenia cierpienia ze zbawczym cierpieniem Chrystusa, łaskę chrześcijańskiego przyjmowania i przeżywania choroby.

Sakrament Namaszczenia Chorych można przyjmować więcej niż jeden raz w życiu.